Hüsnü

Yüce Türk medyası seferber olmuş, Hüsnü Şenlendirici ve kadınlarını konuşur olmuş. Büyük resim, büyük punto prensibiyle magazin ağırlıklı yayın yapan gazeteleri geçtim -hangisi değil ki- Sabah da bile köşe yazarları bu mevzudan bahis açmış. Bugün de Hürriyet web sitesinde ana sayfadan girilmiş bir haber:

Cici çocuk Hüsnü'yü paylaşamayan öfkeli kızların savaşı! Oooh, canıma değsin, bak Hüsnü benim yanımda uyuyor!

Evet, kendi içinde muhatapları için mühim bir olaydır, kimi acı çekiyordur, kimi ihtirasla kıvranıyordur ama bunun bizimle ilgisi nedir? Biz de böyle mi yapalım, cici çocuklar hiç bir şey yapmamış gibi otursun, kızlar birbirinin saçını filan mı çekiştirsin nedir? Bu bir normalizasyon süreci midir?

Arz talep meselesidir, okuyucu bunu istiyor demesin kimse. Geçtiğimiz aylarda -adını hatırlayamadığım- mühim bir haber ajansı otuz gün boyunca hiç Paris Hilton haberi geçmedi ve kimse de hatırlayıp, ne oldu yahu bu kız öldü mü demedi. Demek ki neymiş, onlarsız da oluyormuş.

Şimdi düşündüm de, ben niye girip okudum bu haberi? Merak ettim, Hürriyet'in hep yaptığı gibi gözümüze soktuğu eften püften şey neymiş merak ettim. Hatta girerken bu yazıyı düşünüyordum, her şey sizin için dostlarım, cidden bak...

Ya Hüsnü, bi'akşam da bizde uyusan olur mu?