Gündemin İçinden

Kurabiye canavarı da şöyle böyle diyorlarmış, pek sıradan olduğundan dem vuruyorlarmış. Eh ama ne sanmıştınız ki siz beni? Küfe içinde yaşıyorum diye bir diyojen ruhu mu taşıyorum sandınız? Bekir Coşkun'un sürekli laf attığı ama hiç cevap alamadığı göbeğini kaşıyan adamlardan biriyim işte. Kurabiye yemekten şişmiş bir göbek, fazlası değil aman.

Yaz mevsiminde taze kurabiye bulmak zor iş. Dondurmadır, sütlü soğuk tatlılardır, taze meyvelerdir derken kış aylarının mis gibi kurabiyesi yok oluyor. Geçen de baktım, Beşiktaş'taki has kurabiyecim tatile çıkmış. Bir müteessir oldum sormayın. An itibariyle sonbaharı karşılama etkinlikleri yapıyorum, iştirak etmek isteyen bil cümle kaariler davetlidir.

Böyle bir işkembe-i kübradan atıp tutma, her mevzuda konuşma isteği mevcut ya, üstelik cumhurbaşkanı bile oluruz dedik ya, cumhurbaşkanlığı seçimlerinin göbekliler cemiyetini kafi miktarda memnun etmediğini de hassaten bildirmek isterim. Memlekete hayırlısı olmasını yürekten arzu ettiğimiz beyefendinin yeterli göbek kapasitesi mevcut değil. Her ne kadar Bekir Bey kendisini göbekli halka mâl etmekte beis görmediyse de biz kabul edemiyoruz efendim. Bizim cumhurbaşkanımız değil, Bekir Bey gibi zinde bir vücudu olduğuna göre onun cumhurbaşkanıdır.

Müstakbel göbeğini kaşıyan canavar cumhurbaşkanınız olarak siz aziz kaarilerime kerameti kendinden menkul bir söz vermek isterim. Hiç dikkatinizi çekti mi, 9, 10 ve 11 numerolu Reis-i Cumhurların çalışma masalarında bir bilgisayar bulunmamaktadır. Umuyoruz ki çiçeği burnunda 11 numero bu konuda çaba göstersin, hatta olmadı bir de blog sahibi olsun. Bu hususta 8 numeroyu ayrıca rahmetle anmak isterim.

Ha, ne diyordum, söz veriyordum. Cânım efendim, eğer beni seçerseniz masamın üstünden teknolojinin nimetlerini eksiltmeyeceğim, her daim yazdığınız mektuplara cevap yazacağım, sekreterim yazsa da kendim yazmış gibi orijinal olacak, hiç merak etmeyiniz. Bu da kayıtlara geçirilsin.

Korkanç canavarınızdan sevgilerle... Dağdan döne döne geleceğim bir gün ve köşke kurulacağım, bekleyin beni. Au revoir les enfants!